Fénix 6, 511-589

91 Principiis obsta : sero medicina paratur, 92 Cum mala per longas convaluere moras. 93 Sed propera, nec te venturas differ in horas: 94 Qui non est hodie, cras minus aptus erit. 95 Verba dat omnis Amor reperitque alimenta morando: 96 Optima vindictae proxíma quaeque dies. 97 Flumina pauca vides de magnis fortibus orta; 98 Plurima collectis multiplicantur aquis. 99 Si cito sensisses, quantum peccare parares, 100 Non tegeres vultus cortice, Myrrha, tuos. 101 Vidi ego, quod primo fuerat sanabile, vulnus 102 Dilatum longae damma tuiisse morae. 103 Sed, quia delecta Veneris decerpere flores, 104 Dicimus assidue: "Cras quoque fiet idem". 105 Interea tacitae serpunt in viscera flammae, 106 Et mala radices altius arbor agit. ESTROFA 11 107 Si tamen auxilii perierunt tempora primi, 108 Et vetus in capto pectore sedit amor, 109 hlcijus opus superest: sed non. quia serior aegro 110 Advocor, ille mihi destituendus erit. 111 Quam laesus fuerat partem Poeantius heros, 112 Certa debuerat praesecuisse manu. 113 Post tamen hic multos sanatus creditur annos 114 Supremam bellis imposuisse manum. 115 Qui modo nascentes properabam pellere morhos, 116 Admoveo tardam nunc tibi lentus opem. 117 Aut nova si possis sedare incendia, tentes, 118 Aut ubi per vires procobuere suas. 119 Cum furor in cursu est, currenti cede furori, 120 Dificilrs aditus impetus omnis habet. 121 Stuitus, ab obliqiio qui cum descendere possit, 122 Pugnat in adversas ire natator aquas. Fénix: Revista de la Biblioteca Nacional del Perú. N.6, 1949