Fénix 6, 511-589

ESTROFA XIII 643 Tu quoque, qui causam finiti reddis amoris, 644 Deque tua domina multa querenda refers, 645 Parce queri: melius sic ulciscere tacendo, 646 Dum desideriis effluat illa tuis. 647 E t malim taceas, quam te desisse loquaris: 648 Qui nimiuni multis "Non iimo" dicit, amat. ESTROFA XIV 649 Sed meliore fide paulatim exstinguitur ignis. 650 Quam subito: lente desine; tutus eris. 651 Flumine perpetuo tirrens solet acrius ire; 652 Sed tamen haec brevis est: illa perennis aqua. 653 Fallat, et in tenues evanidus exeat auras. 654 Perque gradus molles emoriatur amor. 659 Sed modo dilectam scelus est odisse puellam: 656 Exitus ingeniis convenit iste feris. 657 Kor? curare sat est: odio qui finit amorem, 658 Aut amat, aut aegre desinit esse miser. 659 T a p e , vir et niulier, juncti modo, protinus hostes: 660 Non illas lites Appias ipsa probat. 661 Saepe reas faciunt, et amant. Ubi nulla simultas 652 Incidit, admonitu liber aberrat amor. 663 Forte aderam juveni; dominam lectica tenebat; 664 Horrebant saevis omnia verba minis. 665 Jamque vadaturus, "Lectica prodeat", inquit. 666 Prodierat: visa conjuge, mutus erat, 667 Et manus et manibus duplices cecidere tabellae. 668 'Jenit in amplexus, atque ita "Vincis", ait. Fénix: Revista de la Biblioteca Nacional del Perú. N.6, 1949