Fénix 6, 511-589

5 78 FENIX Tutius est aptumque magis discedere pace, Quam petere a thalamis litigiosa fora. Munera quae dederis, habeat sine lite jubeto: Esse solent magno damna minora bono. ESTROFA XV 673 Quod si vos aliquis conducet casus in unum, 674 Mente memor tota, quae damus arma, tene. 675 Nunc opus est armis; hic, o fortissime, pugna: 676 Vincenda est telo Penthesilea tuo. 677 Nunc tibi rivalis, nunc durum limen amanti, 678 Nunc mediis subeant irrita verba deis. 679 Kec compone comas, quia sis venturus ad illam, 680 Nec toga sit laxo conspicienda sinu: 681 Nulla sit, ut placeas, alienae cura puellae: 682 Jam face ut e multis una sit illa tibi. ESTROFA XVI 683 Sed quid praecipue nostris conatibus obstat, 684 Eloquar, exemplo quemque docente suo. 685 Desinimus tarde, quia nos speramus amari. 686 Dum sibi quisque placet, credula turba sumus, 687 At tu nec voces, quid enim fallacius illis? 688 Crede, nec aeternos pondus habere deos; 689 Neve puellarum lacrimis moveare caveto: 690 Ut flerent, oculos erudiere suos. 691 Artibus innumeris mens oppugnatur amantum, 692 ?Jt lapis aequoreis undique pulsus aquis. 693 Nec causas aperi, quare divortia malis; 694 Nec dic, quid doleas, clam tamen usque dole; Fénix: Revista de la Biblioteca Nacional del Perú. N.6, 1949