Fénix 6, 511-589

584 FENIX 743 Perdat opes Phaedre : parces, Neptune, nepoti, 744 Nec faciet pavidos taurus avitus equos. 745 Gnosida fecisses inopen: sapienter amasset. 746 Divitiis alitur luxiiriosus. amor. 747 Cur nemo est, Hecolen. nulla est, qiioe ceperit Iron: 748 Nempe quod alter egens, altera pauper erat. 749 habet, unde suum paupertas pascat amorem. 750 Non tamen hoc tanti est, pauper ut esse velis. ESTROFA XXII 751 At tibi sit tanti, rion indulgere theatris, 752 Dum bene de vacuo pectore cedat amor. 753 Enervant anirnos cithsrae. lotosque lyraeque, 754 Et vox numeris brachia mota suis. 755 IIIic assidue ficli saltantur amantes; 7 5 6 Quid caveas. actor, quid j u~ e t ,arte docet. ESTROFA XSI I I Eloquar invitus: teneros ne tange poetas; Submoveo dotes impius ipse meas. Callimachum fugito: non est inimicus Amori, Et cum Callimacho tu quoque, Coe, coces. Me certe Sappho meliorem fecit amicae, Nec rigidos mores Teia Musa dedit. Carmina quis potuit tuto legisse Tibulli, Ve1 tua, cujus opus Cynthia sola fuit? Quis potuit lecto durus discedere Gallo? Et mea nescio quid carmina dulce sonant. ESTROFA XXIV 767 Qíioá, nisi dux operis vatem fi-ustratur kpollo, 768 Aemulus est nostri maxima causa mali. Fénix: Revista de la Biblioteca Nacional del Perú. N.6, 1949