Fénix 6, 511-589

588 FENIX 793 At certe, quamvis ouio remanente, saluta. 794 Oscula cum poteris jam dare, sanus eris. ESTROFA XXVII 795 Ecce cibos etiam medicinae fungar ut omni 796 Munere, quos fugias, quosve sequare, dabo. 797 Daunius, an Libycis bulbus tibi missus ab oris, 798 k n veniat Megaris, noxius omnis erit. 799 Nec minus erucas aptum est vitare salaces, 800 E t quicquid Veneri corpora nostra parat. 801 Utilius sumas acuentes lumina rutas, 802 Et quicquid Veneri corpora nostra negat. 803 Quid tibi praecipiam de Bacchi munere, quaeris? S04 Spe brevius monitis especliere meis. 805 Vina parant animurn Veneri, nisi plurima sumas, 806 Et stupeant multo corda sepulto mero. 807 Nutritur vento, vento restinguitur ignis: S08 Lenis alit flammas, grandior aura necat. 8059 Aut nulla ebrietas aut tanta sit. u t tibi curas 810 Eripiat: si qua est inter utrumque, nocet. 811 Hoc opus exegi: fessae date serta carinae: 812 Ccntigimus portum, quo rnihi cursus erot. 813 Postmodo reddetis sacro pia vota poetae, 814 Carmine sanati femina virque meo. Fénix: Revista de la Biblioteca Nacional del Perú. N.6, 1949